Yok öyle hastanelik dediğime bakmayın ama stresliydi serüvenimiz.Dün akşam hasta ziyareti için hastaneye gittik.Tabi ki biz yani Mine ile Mina bekleme salonunda bekledik. Ve uğruna delirdiğimiz kedicik olay yerine geldi.Kendi dünyasında oyun oynayan kedicikle, sevinç çığlıkları eşliğinde peşinden koşturan Mina'cık kan kardeş oldular. Sonrası tahmin edersiniz ki kuduz aşısı yaptırmak için hastane aramak, uyuyan güzel Mina'yı aşı için uyandırmak.En komiği de bahçede gördüğü kediyi bize teşhis ettirmeye çalışan babamızdı.
Aşı (söylemek zor olsa da kuduz aşısı) 5 doz olarak ve 1 ay içerisinde vurulması gerekliymiş.Aslında koldan vuruluyor fakat benim kızım küçük olduğu için bacaktan vurulmasını istedim.
Daha büyük dertlerden korusun rabbim meleklerimizi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder